رابطه ی بین هوش معنوی و هوش هیجانی با رضایت شغلی دبیران مقطع متوسطه شهرستان ممسنی

این پژوهش با هدف تبیین رابطه هوش معنوی وهوش هیجانی با رضایت شغلی دبیران مقطع متوسطه انجام گرفته است.روش پژوهش از نوع همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش شامل دبیران متوسطه ممسنی در سال 93-1392 بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده،160نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه ی هوش معنوی بدیع وهمکاران وپرسشنامه ی هوش هیجانی ،سایبر یاشرینگ وپرسشنامه ی رضایت شغلی ،اسمیت بود .در این پژوهش برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی شامل انحراف معیار ،میانگین و آمار استنباطی ، شامل ضریب همبستگی پیرسن و تحلیل رگرسیون چند متغیری وتحلیل واریانس استفاده گردیده است.نتایج نشان دادکه بین هوش معنوی وهوش هیجانی با رضایتشغلی دبیران رابطه معنادار وجود دارد . و خودآگاهی ، عشق و سجایای اخلاقی از ابعاد هوش معنوی با رضایتشغلی رابطه مستقیم معنی دار دارند. وبقیه ابعاد یعنی تفکر کلی و بعد اعتقادی و توانایی مقابله با مشکلات با رضایتشغلی رابطه معنی دار ندارند و خودآگاهی و عشق به طور معنیدار قادر به پیشبینی رضایتشغلی می باشد . و خودآگاهی، خود کنترلی و خود انگیزی از ابعاد هوش هیجانی با رضایتشغلی رابطه مستقیم معنی دار دارند. وبقیه ی ابعاد یعنی همدلی و مهارتهای اجتماعی با رضایتشغلی رابطه ی معنی دار ندارند و خودآگاهی و خود کنترلی به طور معنیدار قادر به پیشبینی رضایتشغلی می باشند.